WERSJA PREMIUM:


Tu jesteś:




Menu:

Internetowa Liturgia Godzin

Wesprzyj rozwój serwisu

Czytelnia

25 lutego
Święty Tarazjusz, patriarcha

Zobacz także:

Święty Tarazjusz
Życie Tarazjusza opisał diakon Ignacy, późniejszy metropolita Nicei. Tarazjusz urodził się w Konstantynopolu, w rodzinie patrycjuszowskiej. Ignacy nie podaje daty jego urodzenia. Przypuszcza się, że było to około roku 730. Ojciec Tarazjusza zajmował wysokie stanowisko urzędnicze na dworze cesarskim. Syn poszedł w ślady ojca i został niebawem kanclerzem cesarskim. Jego współpracownikami w kancelarii cesarskiej byli święci: Michał, późniejszy metropolita Synnady, i Teofil, późniejszy metropolita Nicei.
Tarazjusz musiał być bardzo mile widziany na dworze cesarskim, skoro został mianowany patriarchą Konstantynopola. Ponieważ był człowiekiem zupełnie świeckim, udzielono mu naraz wszystkich święceń 25 grudnia 784 roku. Papież Hadrian I wyraził zgodę na udzielenie dyspensy.
Zasługą nowego patriarchy było zwołanie i zorganizowanie w Nicei soboru powszechnego w roku 786, na którym uchwalono dekrety przeciwko obrazoburcom (ikonoklastom).
Tarazjusz wyróżniał się miłosierdziem i troską o ubogich, dla których ufundował wiele dzieł i instytucji dobroczynnych. Sam surowy dla siebie, wymagał wiele również od duchowieństwa: czystości obyczajów, skromności w strojach i ducha umartwienia. Popierał klasztory (wspierał już istniejące i otwierał nowe). Widział w nich siłę moralną Kościoła.
Zmarł 18 lutego 806 roku. Jego śmiertelne szczątki złożono w kościele "Wszystkich Męczenników" nad Bosforem, przy klasztorze, który założył. W roku 813 cesarz Michał Rangabe wspaniale przyozdobił grób św. Tarazjusza.



Ostatnia aktualizacja: 24.02.2024


Ponadto dziś także w Martyrologium:
W Agrigento, na Sycylii - św. Gerlanda, biskupa. Pochodził z Besancon, a na Sycylię ściągnęli go książęta normandzcy. Objąwszy rządy w osieroconej diecezji, wielce przyczynił się do odbudowy życia po zniszczeniach dokonanych przez Saracenów.

W Ascoli - bł. Konstancjusza z Fabriano. W piętnastym roku życia wstąpił do dominikanów. Spełniał u nich funkcje przełożeńskie, przeprowadzając reformę zakonną. Zmarł w roku 1481, pozostawiając po sobie piękny list poświęcony cnotom Konradyna z Brescii.

W Puebla de los Angelos, w Meksyku - bł. Sebastiana z Apparizio. Pochodził z hiszpańskiej Galicji. W Meksyku dokonał dużo, szerząc cywilizację. Dwa razy był żonaty i dorobił się sporego majątku. Mając już 71 lat, wstąpił do franciszkanów, u których przeżył jako kwestarz jeszcze 26 lat. Zmarł w roku 1800.

oraz:

świętych męczenników Donata, Justa i Heleny (+ 253); św. Walburgii, królewny, dziewicy (+ 779); św. Wiktora, pustelnika (+ ok. 610); świętych męczenników Wiktoryna, Wiktora, Nicefora, Klaudiana, Dioskora, Serapiona i Papiasa (+ 284)

Wyślij do nas maila
STRONA GŁÓWNA
TEKSTY ILG | OWLG | LITURGIA HORARUM | KALENDARZ LITURGICZNY | DODATEK | INDEKSY | POMOC
CZYTELNIA

 Teksty Liturgii Godzin:
© Copyright by Konferencja Episkopatu Polski i Wydawnictwo Pallottinum

Opracowanie i edycja - © Copyright by ILG