We Florencji - bł. Antoniego Baldinucci. Syn pisarza i historyka sztuki, wcześnie wstąpił do jezuitów. Z uwagi na słabe zdrowie kilka razy zmuszony był przerwać studia. Mimo to od roku 1695 aż po śmierć niestrudzenie pracował jako misjonarz ludowy w okolicach Frascati i Viterbo. Wykład wiary łączył z procesjami pokutnymi i nabożeństwami do Matki Najświętszej, Ucieczki grzeszników. Jej obraz stale woził ze sobą. Prowadził także rekolekcje dla kapłanów i zakładał stowarzyszenia religijne, zwłaszcza sodalicje mariańskie. Zmarł w Pofi w roku 1717. Ciało przeniesiono do Florencji.

W Vicobellignano, we Włoszech - bł. Wincentego Grossi, założyciela sióstr-córek oratorium. W roku 1869 został kapłanem i odtąd pracował na najtrudniejszych placówkach, które mu kolejno powierzano. Dla zorganizowania pomocy w pracy parafialnej założył zgromadzenie, wspomniane przed chwilą. Zmarł w roku 1917. Beatyfikował go w roku 1975 Paweł VI.

oraz:

bł. Achillesa, biskupa (+ 312); św. Florencjusza ze Strasburga, biskupa (+ ok. 600); św. Herkulana z Perugii, biskupa i męczennika (+ ok. 549); świętych męczenników Hierona, Nikandra i Hezychiusza (+ III w.); świętych męczenników Melazypa, Antoniego i Karyny (+ IV w.); bł. Piotra z Ruffii, męczennika (+ 1365); św. Prosdocyma, biskupa (+ III w.); św. Rufusa, biskupa (+ IV w.)