Jakkolwiek, Najmilsi, w naszym posługiwaniu słabi jesteśmy i powolni, nadto przytrzymywani ułomnością naszej natury nawet wówczas, gdy pragniemy wykonać coś gorliwie i święcie, to jednak umocnieni nieustanną łaskawością wszechmogącego i wiecznego Kapłana, który do nas podobny, a równy Ojcu uniżył swe Bóstwo aż do człowieczeństwa, człowieczeństwo zaś wyniósł ku wyżynom Bóstwa, słusznie i święcie radujemy się Jego rozrządzeniem. A chociaż troskę o owce powierzył wielu pasterzom, to jednak sam nie przestaje nadal czuwać nad umiłowaną owczarnią.
Mocą nieustannej i zasadniczej Jego opieki my także otrzymaliśmy niezawodne wsparcie w apostolskim fundamencie: moc tego fundamentu, na którym wznosi się gmach całego Kościoła, nigdy nie słabnie, jakimkolwiek byłby ciężar spoczywającej na nim świątyni.
Wieczna jest bowiem moc pochwalonej w Księciu Apostołów wiary. I tak jak nieustannie trwa to, co Piotr wyznał w Chrystusie, tak też na zawsze trwa to, co w Piotrze Chrystus ustanowił. Trwa zatem rozporządzenie wydane przez Prawdę, a święty Piotr, strzegąc zwierzonej mu trwałości skały, nie opuścił nigdy przyjętego steru Kościoła.
On to nad wszystkimi został postawiony. A skoro nazwany jest skałą, ogłoszony fundamentem, ustanowiony klucznikiem królestwa niebieskiego, obdarzony władzą wiązania i rozwiązywania, której rozstrzygnięcia także w niebie zachowują swą ważność, poprzez misteria zawarte w samych nazwach zdolni jesteśmy poznać, jak ścisłą jest jego łączność z Chrystusem.
Obecnie pełniej i doskonalej wykonuje powierzone mu zadanie, a wszystko, czego wymaga urząd i apostolskie staranie, spełnia z Tym i w Tym, przez którego został wyniesiony do chwały.
Jeśli przeto cokolwiek poprawnie wykonamy, słusznie rozstrzygniemy, jeśli u miłosiernego Boga codziennymi modlitwami cokolwiek wybłagamy, jest to zasługą i dziełem Tego, w którego stolicy trwa nadal ta sama Jego władza i powaga nad wszystkim góruje.
Taki jest bowiem, Najmilsi, skutek owego natchnionego przez Boga Ojca apostolskiego wyznania. Wznosi się ponad wszelką niepewność ludzkich opinii i otrzymuje stałość opoki nie zagrożonej jakimikolwiek wstrząsami.
Albowiem w całym Kościele Piotr głosi codziennie: "Ty jesteś Chrystus, Syn Boga żywego", a wszelki język, który wyznaje Pana, czerpie naukę płynącą z tego wyznania.