Uroczystość Chrystusa Króla do liturgii wprowadził papież Pius XI encykliką Quas Primas z 11 grudnia 1925 r. na zakończenie roku jubileuszowego. Nakazał wtedy, aby we wszystkich kościołach tego dnia po głównym nabożeństwie przed wystawionym Najświętszym Sakramentem odmówić litanię do Najświętszego Serca Pana Jezusa oraz akt poświęcenia rodzaju ludzkiego Najświętszemu Sercu. Początkowo uroczystość obchodzono w ostatnią niedzielę października; reforma soborowa przeniosła jej termin na ostatnią niedzielę roku liturgicznego. Pius XI, uzasadniając swą decyzję, pisał m.in.:


Od dawna już powszechnie nazywano Chrystusa Królem w przenośnym tego słowa znaczeniu, a to z powodu najwyższego stopnia dostojeństwa, przez które wyprzedza wszystkie stworzenia i przewyższa je. Mówimy więc, iż Chrystus króluje w umysłach ludzkich, nie tyle dla głębi umysłu i rozległości Swej wiedzy, ile że on sam jest prawdą, a ludzie od Niego powinni prawdę czerpać i posłusznie ją przyjmować; mówimy też, iż Chrystus króluje w woli ludzkiej, ponieważ w Nim nie tylko nieskazitelna wola ludzka stosuje się zupełnie i z całym posłuszeństwem do najświętszej woli boskiej, lecz także dlatego, że Chrystus tak wpływa natchnieniami swymi na naszą wolną wolę, iż zapalamy się do najszlachetniejszych rzeczy. Wreszcie uznajemy Chrystusa jako Króla serc dla Jego "przewyższającej naukę miłości" i dla łagodności i łaskawości, którą przyciąga dusze. Żaden bowiem człowiek nigdy nie był i nie będzie do tego stopnia ukochanym przez wszystkie narody, jak Jezus Chrystus.
Lecz jeżeli głębiej wnikniemy w rzecz, widzimy, iż we właściwym tego słowa znaczeniu imię i władzę króla należy przyznać Chrystusowi jako Człowiekowi, albowiem tylko o Chrystusie jako Człowieku można powiedzieć, iż otrzymał od Ojca "władzę i cześć, i królestwo"; Chrystus bowiem, jako Słowo Boga, będąc współistotnym Ojcu, wszystko ma wspólne z Ojcem, a więc także najwyższe i nieograniczone władztwo nad wszystkim stworzeniem.

Uroczystość ta ma nam uświadomić, że Chrystus jest Królem całego stworzenia - wszechświata. Jego panowanie nie wynika z jakichś dokonań, z wybrania czy z wywalczenia tej godności. On jest Królem, bo jest Bogiem-Człowiekiem, Stworzycielem i Odkupicielem. Z tego właśnie tytułu ma absolutną władzę. Bóg nie tylko stworzył świat, ale ciągle go stwarza i nim włada. Królestwo Jezusa jest czymś zupełnie innym od wszystkich królestw ziemskich. Dotyczy ono wszystkich narodów, wszystkich miejsc i wszystkich czasów. Ono już istnieje w Kościele, choć jeszcze nie zostało do końca wypełnione. Dlatego właśnie w codziennej modlitwie, którą zostawił nam sam Chrystus, wołamy z nadzieją:

Chociaż Chrystus nigdy nie nosił korony królewskiej, nie trzymał w ręku berła i nie zasiadał na tronie królewskim, tytuł Króla najzupełniej Mu się należy i to w zakresie, jakim nie dysponował żaden władca świata.
Władcy ziemscy nabywają tytuł królewski przez dziedziczenie, nominację i podbój. Wszystkie trzy tytuły dają Chrystusowi pełne prawo do korony i najwyższej władzy. Jako człowiek, w swej ludzkiej naturze, pochodził on przecież w prostej linii od króla Izraela, Dawida. Wykazują to Ewangeliści, podając Jego rodowód (Mt 1, 5-16; Łk 3, 23-38). W narodzie wybranym ta prawda była tak pospolicie znana, że powszechnie nazywano Go Synem Dawida (Mt 22, 41-46; Mk 12, 35-37; Łk 1, 27. 32; 20, 41-44; 2 Tm 2, 8; Ap 22, 16). Tak więc z krwi i dziedziczenia Chrystus miał prawo do tytułu Króla.
Chrystus jest ponadto Synem Bożym, naturą równy Bogu, drugą Osobą Trójcy Przenajświętszej. Jako taki jest Panem nieba i ziemi, Panem najwyższym i absolutnym, z którym wszelkie królestwa ziemskie nie mogą się porównywać. Aby to powszechne władztwo Jezusa podkreślić, liturgia dodała do tytułu "Król" dopełnienie "Wszechświata".


Poniżej natomiast więcej artykułów o teologii i przeżywaniu uroczystości Chrystusa Króla Wszechświata:

Dokumenty i nauczanie papieskie
	Konferencja Episkopatu Polski List o królowaniu Jezusa Chrystusa na uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata A.D. 2012
	Benedykt XVI Gdy Bóg będzie "wszystkim we wszystkich" Anioł Pański, 25 listopada 2012 r.
	Benedykt XVI Jezus przyjmuje z "tronu" krzyża każdego człowieka Anioł Pański, 21 listopada 2010 r.
	Benedykt XVI Królestwo Jezusa przechodzi przez krzyż i jest uniwersalne Homilia w Niedzielę Palmową, 5 kwietnia 2009 r.
	Benedykt XVI Król miłości, sprawiedliwości i pokoju Anioł Pański, 26 listopada 2006 r.
	Benedykt XVI Chrystus - Alfa i Omega Anioł Pański, 20 listopada 2005 r.
	Benedykt XVI Chrystus Głową Ciała - Kościoła i władcą wszechświata Audiencja generalna, 14 stycznia 2009 r.
	Jan Paweł II Nasz Król Anioł Pański, 23 listopada 2003 r.
	abp Damian Zimoń Królestwo pośród nas
	bp Jan Bernard Szlaga Władza to służba
Chrystus-Król
	KAI Kościół obchodzi uroczystość Chrystusa Króla
	ks. Dariusz Kwiatkowski Uroczystość Chrystusa Króla
	wiara.pl Chrystus Królem, Chrystus Panem
	ks. Wojciech Misztal Chrystus Król i wszyscy
	Andrzej Miszk Zła nowina dla bezbożnych: będzie Sąd!
	ks. Jarosław Krzewicki O modlitwie pytań do Chrystusa Króla
	ks. Tomasz Czechowski Królowi wieków cześć i chwała!
	Marta Anna Dacko Wódz, Król i Władca
	ks. Adam Galek Smak Bożego Królestwa
	ks. Artur Malina Królestwo Boże, czyli...
	Ewa Porada Władca czy sługa?
	ks. Grzegorz Strzelczyk Jezus-Sługa, czyli rzecz o królowaniu
	Stanisław Łucarz SJ Jezus Chrystus Król
	ks. Wacław Depo Chrystus zawsze aktualny
	ks. Roman Kempny Czy w Kościele jest miejsce dla Króla?
	ks. Ireneusz Skubiś Konstytucja Królestwa Chrystusa
	Andrzej Ogniewski "Królestwo moje nie jest z tego świata"
	ks. Bogusław Nadolski TChr Ku pełni Chrystusa Króla
	ks. Waldemar Karasiński Należymy do Królestwa Chrystusa
	Anna Wenc Król Wszechświata
	ks. Andrzej Supłat Uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata
	Jan Uryga Chrystus naszym Królem
	Maria Szczęsna Wyobrażenia Chrystusa Króla
	Adam Pietrzak Przyjdź Królestwo Twoje!
	Litania do Chrystusa Króla
	Marek Chojnacki, ks. Józef Morawa, Andrzej Napiórkowski Królestwo Boże a Kościół Nauka o Królestwie Bożym zajmuje centralne miejsce w nauczaniu Jezusa Chrystusa. Różni się ono od jakiegokolwiek innego, ziemskiego królestwa. Można je określić jako nie "z tego świata". Uprzywilejowaną grupą, której "dano poznać tajemnice królestwa niebieskiego", byli początkowo uczniowie Jezusa i to w różnym stopniu. Relacja pomiędzy królestwem Bożym a Kościołem stanowi centralny punkt eklezjologii biblijnej. Czy królestwo Boże jest rzeczywistością wyłącznie przyszłą i eschatologiczną, czy też rozpoczęło się już z Jezusem i w Kościele, a także w nim się realizuje?
	ks. Robert Mader Niech żyje Chrystus wśród nas, Król nasz i Pan Jezus jest Królem w najpiękniejszym słowa znaczeniu, bez żadnego ograniczenia. Jego wyłącznie powinniśmy szanować.
	s. Celina Jadwiga Cyman Jezus Chrystus, Król Miłości a zagrożenie wiary osoby ludzkiej Książka stara się odpowiedzieć na pytania wiernych dotyczące oddania się Sercu Jezusa i intronizacji, które często są ze sobą utożsamiane. Jest ona szczególnie cenna w obecnym czasie, kiedy wiele środowisk podejmuje działania zmierzające do usunięcia wiary z przestrzeni publicznej i ośmieszenia wartości chrześcijańskich.
	kard. Christoph Schönborn OP Jezus jako Chrystus Katechezy wiedeńskie Dominikanin, kardynał, arcybiskup Wiednia, członek Międzynarodowej Komisji Teologicznej od lat głosi katechezy w wiedeńskiej katedrze św. Szczepana. Głównym ich tematem jest wiara: Jak się rodzi? Gdzie leżą jej źródła? Czy potęga i miłosierdzie Boże nie stoją ze sobą w sprzeczności?
	Pascal Ide Chrystus daje wszystko Teologia miłości Benedykta XVI Autor zaprasza czytelników do bliższego zapoznania się z myślą Benedykta XVI. To ciekawa lektura zarówno zainteresowanych współczesną myślą teologiczną, jak i wszystkich tych, dla których słowa Ewangelii "Bóg jest miłością" są życiowym drogowskazem.
	Peter Seewald Jezus Chrystus. Biografia Autor zaprasza do lektury chyba najbardziej oryginalnej, zaskakującej, odważnej, a jednocześnie autentycznej i rzetelnej biografii Jezusa Chrystusa. Co fascynuje ludzi do dziś w Jezusie Chrystusie? Czy dysponujemy prawdziwym obrazem Nazarejczyka? Co wiemy o Nim dzisiaj? Jak należy czytać teksty biblijne, aby odszyfrować ukryty w nich kod?
	ks. Janusz Królikowski Aby królował Chrystus! Teologia i kult Chrystusa Króla i Jego Najświętszego Serca Tajemnica Najświętszego Serca Jezusa jest szczególną szkołą duchową. Niezliczone zastępy świętych uczyły się w niej odpowiadać żarliwą miłością na Bożą Miłość. W ten nurt duchowości chrześcijańskiej wpisuje się przesłanie duchowe służebnicy Bożej Rozalii Celakówny, która kult Najświętszego Serca i Jego intronizację widziała jako drogę do utrwalania królowania Chrystusa w sercach ludzkich i w świecie.