Michał Sopoćko urodził się 1 listopada 1888 roku w Nowosadach, na Wileńszczyźnie. Po ukończeniu szkoły miejskiej w Oszmianie wstąpił w roku 1910 do Seminarium Duchownego w Wilnie. Święcenia kapłańskie otrzymał w roku 1914. Pracował kolejno jako wikariusz w Taboryszkach (1914-1918), następnie jako kapelan Wojska Polskiego w Warszawie i Wilnie (1918-1932). W Warszawie ukończył Wyższy Instytut Pedagogiczny. W 1926 r. uzyskał stopień doktorski z teologii moralnej. Przez pięć lat pełnił obowiązki ojca duchownego w Seminarium Duchownym w Wilnie (1927-1932). W 1934 r. uzyskał habilitację. Przez większość życia pracował jako profesor teologii pastoralnej na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie i w Wyższym Seminarium Duchownym w Białymstoku (1928-1962).
Był spowiednikiem św. Faustyny Kowalskiej. Z tego powodu zainteresował się kultem Miłosierdzia Bożego i stał się nie tylko jego głosicielem, ale również - w opublikowanych pracach naukowych - dał podstawy teologiczne tego kultu. Jest założycielem Zgromadzenia Sióstr Jezusa Miłosiernego (1941 r.). Dla pierwszej wspólnoty sióstr napisał listy formacyjne, a następnie zredagował konstytucje - według przemyśleń i propozycji św. Faustyny. Układał i publikował modlitwy do miłosierdzia Bożego - na podstawie jej tekstów.
Po śmierci siostry Faustyny (1938 r.), z którą ks. Sopoćko utrzymywał
kontakt do końca jej życia, konsekwentnie realizował zadania wyznaczone w objawieniach. W "Dzienniczku" św. Faustyny pozostało świadectwo, ukazujące piękną osobowość i wewnętrzne bogactwo tego świątobliwego kapłana: "O Jezu mój, Ty widzisz, jak wielką mam wdzięczność dla ks. Sopoćki, który tak daleko posunął dzieło Twoje. Ta dusza, tak pokorna, umiała wytrzymać wszystkie burze i nie zniechęciła się przeciwnościami, ale wiernie odpowiedziała wezwaniu Bożemu" (Dz. 1586).
Ks. Michał Sopoćko zmarł w opinii świętości 15 lutego 1975 r. w Białymstoku, w dniu wspomnienia św. Faustyna - patrona s. Faustyny. i pogrzebany został na cmentarzu parafii Wniebowzięcia NMP w Białymstoku. W 1988 r. jego doczesne szczątki zostały ekshumowane i przeniesione do Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Białymstoku.
Dostrzegając niezwykle gorliwą służbę Bogu i Kościołowi w kapłaństwie oraz świętość życia ks. Sopoćki wszczęto w 1987 roku jego
proces beatyfikacyjny na szczeblu diecezjalnym, który zakończył się w dniu 29 września 1993 r. W 2002 roku dokumentacja procesu wraz z obszerną biografią ks. Sopoćki, zestawiona w tzw.
Positio, przekazana została do Kongregacji ds. Świętych w Rzymie. 20 grudnia 2004 r. Kongregacja do Spraw Kanonizacyjnych w Rzymie promulgowała w obecności Jana Pawła II dekret stwierdzający
heroiczność cnót Sługi Bożego ks. Michała Sopoćki. W grudniu 2007 roku zatwierdzony został w Watykanie
cud za przyczyną Sługi Bożego. W następstwie tego w styczniu 2008 roku z potwierdzeniem Ojca świętego Benedykta XVI wyznaczono
termin beatyfikacji Sługi Bożego, która odbędzie się
28 września 2008 roku w Białymstoku w sanktuarium Miłosierdzia Bożego, gdzie też spoczywają doczesne szczątki Sługi Bożego.