WERSJA PREMIUM:


Tu jesteś:




Menu:

Internetowa Liturgia Godzin

Wesprzyj rozwój serwisu

Czytelnia

27 sierpnia
Błogosławiona
Maria Pilar Izquierdo Albero, zakonnica

Zobacz także:

Błogosławiona Maria Pilar Izquierdo Albero
Maria Pilar Izquierdo Albero urodziła się 27 lipca 1906 r. w Saragossie w bardzo ubogiej rodzinie, w której otrzymała staranne wychowanie chrześcijańskie. Nie uczęszczała do żadnej szkoły. W wieku 16 lat podjęła pracę w fabryce, gdzie zwróciła na siebie uwagę otoczenia dobrocią, pracowitością, prostotą i pokorą. W 1926 r. w drodze z pracy uległa wypadkowi, a rok później została sparaliżowana i straciła wzrok. Tak rozpoczęła się jej kilkunastoletnia "droga krzyżowa", która jednocześnie stała się szkołą dojrzałego życia duchowego. Jej dom przerodził się wówczas w oazę duchowego pokoju i światła, a także stał się miejscem pokrzepienia dla wszystkich, którzy ją odwiedzali, zwłaszcza w trudnym okresie hiszpańskiej wojny domowej.
8 grudnia 1939 r. - w uroczystość Niepokalanego Poczęcia - Maria Pilar doznała cudownego uzdrowienia. Wkrótce wraz z grupą przyjaciółek udała się do Madrytu, by zrealizować swoje marzenie: założyć zgromadzenie, którego charyzmatem miał być apostolat wśród ubogich. O jego utworzeniu myślała już od trzech lat. Nowy instytut pod nazwą Pobożne Stowarzyszenie Misjonarek Jezusa, Maryi i Józefa mógł rozpocząć działalność dopiero w 1942 r., kiedy to został oficjalnie zatwierdzony przez miejscowego biskupa. Dwa lata później, na skutek licznych pomówień, Maria za radą spowiednika opuściła wspólnotę.
W tym okresie znów podupadła na zdrowiu. Zmarła w San Sebastián 27 sierpnia 1945 r. Po jej śmierci współsiostry, wierne jej charyzmatowi, w 1947 r. powołały do istnienia Dzieło Misyjne Jezusa i Maryi. Maria została beatyfikowana w 2001 r.


Ostatnia aktualizacja: 31.07.2014


Ponadto dziś także w Martyrologium:
W Arles, w południowej Francji - św. Cezarego, biskupa. Na wyspach Leryńskich został mnichem. Gdy ze względów zdrowotnych przybył do Arles, tamtejszy biskup wyświęcił go i powierzył mu w zarząd klasztor na wysepce Rodanu. Wówczas to Cezary napisał dla mnichów regułę. W roku 503 przymuszono go do objęcia stolicy biskupiej. Zdobył na niej wielkie poważanie, co m.in. ujawniło się na synodach, w których wziął udział. Dla założonego przez siebie klasztoru żeńskiego napisał drugą regułę. Pozostawił też wiele innych pism. Zmarł w roku 543.

oraz:

świętych męczenników Aroncjusza, Fortunata, Honorata i Sabiniana - synów św. Bonifacego i św. Tekli (+ ok. 304); św. Jana, biskupa (+ IX w.); św. Liceriusza, biskupa (+ ok. 540); św. Małgorzaty, wdowy (+ ok. 1345); świętych męczenników: małżonków Marcelina, trybuna, i Mannel oraz ich synów Jana, Piotra i Serapiona (+ ok. 287); św. Pemena (+ IV/V w.); świętych męczenników Rufusa i Karpofora (+ III/IV w.); św. Sygariusza, biskupa (+ ok. 600)

Wyślij do nas maila
STRONA GŁÓWNA
TEKSTY ILG | OWLG | LITURGIA HORARUM | KALENDARZ LITURGICZNY | DODATEK | INDEKSY | POMOC
CZYTELNIA

 Teksty Liturgii Godzin:
© Copyright by Konferencja Episkopatu Polski i Wydawnictwo Pallottinum

Opracowanie i edycja - © Copyright by ILG