WERSJA PREMIUM:


Tu jesteś:




Menu:

Internetowa Liturgia Godzin

Wesprzyj rozwój serwisu

Czytelnia

29 listopada
Święty Saturnin, biskup

Zobacz także:

Święty Saturnin
Saturnin był biskupem Tuluzy. O jego życiu i męczeńskiej śmierci dowiadujemy się z przekazu, napisanego w sto lat później - a więc dokument to wiarygodny. Każde niemal starożytne miasto w Europie południowej chlubi się, że chrześcijaństwo wprowadził do niego któryś z Apostołów albo przynajmniej któryś z jego uczniów; że ci uczniowie apostolscy byli pierwszymi biskupami tych miast. Podobnie też wspomniany dokument męczeństwa św. Saturnina nazywa go uczniem Apostołów. Nie było w tym świadomego kłamstwa, ale jedynie brak orientacji w chronologii. Saturnin był bowiem biskupem Tuluzy w 200 lat po Apostołach, a w 100 po ich najdalszych uczniach.
Nie wiemy nic o latach pasterzowania Świętego w tym mieście, wówczas jeszcze pogańskim. Dokument informuje nas jedynie, że kiedy wybuchło prześladowanie za cesarza Decjusza, poganie wywlekli biskupa na szczyt ratusza i zrzucili go na dół. Padając na bruk, roztrzaskał sobie głowę, tak że wyprysnął z niej mózg. Działo się to w 250 roku. Już w wieku V na miejscu męczeństwa św. Saturnina był wystawiony ku jego czci kościół. Zburzyli go Saraceni w roku 721, ale w roku 1060 Tuluza wystawiła, ku czci swojego głównego patrona, potężną, pięcionawową świątynię. Jego relikwie znajdują się obecnie w katedrze w głównym ołtarzu, pod ozdobnym baldachimem. Jego żywot napisał św. Grzegorz z Tours (+ 594). We Francji św. Saturnin miał swoje kościoły i kaplice. Był czczony jako patron od bólu i od chorób głowy.



Ostatnia aktualizacja: 31.10.2013


Ponadto dziś także w Martyrologium:
W Rzymie - św. Saturnina, męczennika. Czczony tego samego dnia co Saturnin, biskup Tuluzy, jest jednak postacią zupełnie odrębną. Do Rzymu przybył z afrykańskiej Kartaginy. Torturowano go w sposób szczególnie okrutny. Potem posłano na wygnanie, gdzie zmarł z wycieńczenia. Pochowano go przy Via Salaria Nova. Później wybudowano tam bazylikę ku jego czci.

W Deventer, w Holandii - św. Radboda, biskupa. Kształcił się u swego wuja, arcybiskupa Kolonii oraz w klasztorze św. Marcina w Tours. W roku 899 powołano go na stolicę biskupią w Utrechcie. Na skutek najazdów normandzkich uchodzić musiał do Deventer. Zmarł w czasie objazdów wizytacyjnych w roku 917. Pozostawił po sobie nieco pism o charakterze hagiograficznym i liturgicznym.

oraz:

św. Filemona, męczennika (+ ok. 275); św. Paramona, męczennika (+ 250)

Wyślij do nas maila
STRONA GŁÓWNA
TEKSTY ILG | OWLG | LITURGIA HORARUM | KALENDARZ LITURGICZNY | DODATEK | INDEKSY | POMOC
CZYTELNIA

 Teksty Liturgii Godzin:
© Copyright by Konferencja Episkopatu Polski i Wydawnictwo Pallottinum

Opracowanie i edycja - © Copyright by ILG