WERSJA PREMIUM:


Tu jesteś:




Menu:

Internetowa Liturgia Godzin

Wesprzyj rozwój serwisu

Czytelnia

4 grudnia
Błogosławiony Piotr ze Sieny, tercjarz

Zobacz także:

Błogosławiony Piotr ze Sieny
Piotr urodził się w Campi koło Sieny (Włochy). Od młodych lat słynął z dobrego humoru i robienia wielu żartów. Był producentem i sprzedawcą grzebieni - stąd jego przydomek Pettinaio (Grzebieniarz). Ożenił się, ale małżeństwo było bezdzietne, bo z żoną złożył ślub dozgonnej czystości.
Piotr często uczestniczył we Mszy św. i nabożeństwach. Zawsze pomagał ubogim i potrzebującym, chętnie usługiwał chorym w szpitalu. W końcu sprzedał wszystkie swoje dobra, zostawiając jedynie to, co było konieczne do życia, i wstąpił do III Zakonu Franciszkańskiego. Gdy umarła żona, poświęcił się zupełnie służbie ubogim i chorym.
Odbył pielgrzymki do Rzymu, Asyżu i Alwerni. Gdy zachorował, franciszkanie ze Sieny pozwolili mu zamieszkać w klasztorze. Piotr miewał w czasie modlitwy kontemplacyjnej stany mistyczne. Do końca życia prowadził bardzo ascetyczne życie, a odzywał się jedynie wtedy, gdy musiał. Dlatego w ikonografii przedstawiany jest z palcem na ustach, a biografowie nazywają go "Milczącym świętym".
Zmarł 4 grudnia 1289 roku. Papież Pius VII w 1802 roku zatwierdził formularz mszalny ku jego czci. W liturgii Piotr wspominany jest w dniu narodzin dla nieba.


Ostatnia aktualizacja: 06.12.2023


Ponadto dziś także w Martyrologium:
W Pecs (Pięciu Kościołach), na Węgrzech - św. Maura, biskupa. Wychował się w opactwie św. Marcina na Górze Panońskiej. W roku 1036 powołano go na stolicę biskupią. Był autorem pism hagiograficznych. Zmarł w roku 1070.

W Parmie, we Włoszech - św. Bernarda, kardynała i biskupa. Mając 25 lat wstąpił do walumbrozjanów. Wybrano go tam opatem, a później generałem Zakonu. Rządził roztropnie, co zwróciło na niego uwagę Urbana II. Papież mianował go kardynałem i wysłał do Lombardii jako swego legata. W wielu włoskich krajach przywrócił wówczas pokój, a w Parmie, gdzie zrazu doznał wielu przykrości, obrano go biskupem. Potem wziął udział w dramatycznych negocjacjach między Paschalisem II a Henrykiem V. Wezwany przez margrabinę Matyldę, asystował przy jej śmierci. Towarzyszył także nowemu papieżowi oraz cesarzowi Lotarowi w drodze do Rzymu. Wróciwszy do Parmy, poczuł zbliżający się koniec. Wezwał wówczas mnichów z ukochanego przez siebie opactwa w Cavannie i w ich obecności zmarł. Stało się to w roku 1133.

oraz:

św. Annona z Kolonii, biskupa (+ 1075); św. Feliksa z Bolonii, biskupa (+ ok. 432); św. Maruty, biskupa (+ ok. 420); św. Osmunda z Salisbury, biskupa (+ 1099); św. Teofanesa (+ 780)

Wyślij do nas maila
STRONA GŁÓWNA
TEKSTY ILG | OWLG | LITURGIA HORARUM | KALENDARZ LITURGICZNY | DODATEK | INDEKSY | POMOC
CZYTELNIA

 Teksty Liturgii Godzin:
© Copyright by Konferencja Episkopatu Polski i Wydawnictwo Pallottinum

Opracowanie i edycja - © Copyright by ILG