WERSJA PREMIUM:


Tu jesteś:




Menu:

Internetowa Liturgia Godzin

Wesprzyj rozwój serwisu

Czytelnia

12 grudnia
Najświętsza Maryja Panna z Guadalupe

Zobacz także:

Najświętsza Maryja Panna z Guadalupe
Jak głosi przekaz, 12 grudnia 1531 roku Matka Boża ukazała się Indianinowi, św. Juanowi Diego. Mówiła w jego ojczystym języku nahuatl. Ubrana była we wspaniały strój: w różową tunikę i błękitny płaszcz, opasana czarną wstęgą, co dla Azteków oznaczało, że była brzemienna. Zwróciła się ona do Juana Diego: "Drogi synku, kocham cię. Jestem Maryja, zawsze Dziewica, Matka Prawdziwego Boga, który daje i zachowuje życie. On jest Stwórcą wszechrzeczy, jest wszechobecny. Jest Panem nieba i ziemi. Chcę mieć świątynię w miejscu, w którym okażę współczucie twemu ludowi i wszystkim ludziom, którzy szczerze proszą mnie o pomoc w swojej pracy i w swoich smutkach. Tutaj zobaczę ich łzy. Ale uspokoję ich i pocieszę. Idź teraz i powiedz biskupowi o wszystkim, co tu widziałeś i słyszałeś".
Początkowo biskup Meksyku Juan de Zumárraga nie dał wiary Indianinowi. Ten poprosił więc Maryję o jakiś znak, którym mógłby przekonać biskupa. W czasie kolejnego spotkania Maryja kazała Indianinowi wejść na szczyt wzgórza. Chociaż w Meksyku w grudniu kwiaty nie kwitną, rosły tam przepiękne róże. Madonna poleciła Juanowi nazbierać całe ich naręcze i schować je do tilmy (był to rodzaj indiańskiego płaszcza, opuszczony z przodu jak peleryna, a z tyłu podwiązany na kształt worka). Juan szybko spełnił to polecenie, a Maryja sama starannie poukładała zebrane kwiaty. Juan natychmiast udał się do biskupa i w jego obecności rozwiązał rogi swojego płaszcza. Na podłogę wysypały się kastylijskie róże, a biskup i wszyscy obecni uklękli w zachwycie. Na rozwiniętym płaszczu zobaczyli przepiękny wizerunek Maryi z zamyśloną twarzą o ciemnej karnacji, ubraną w czerwoną szatę, spiętą pod szyją małą spinką w kształcie krzyża. Jej głowę przykrywał błękitny płaszcz ze złotą lamówką i gwiazdami, spod którego widać było starannie zaczesane włosy z przedziałkiem pośrodku. Maryja miała złożone ręce, a pod stopami półksiężyc oraz głowę serafina. Za Jej postacią widoczna była owalna tarcza promieni.
Właśnie ów płaszcz Juana Diego, wiszący do dziś w sanktuarium wybudowanym w miejscu objawień, jest słynnym wizerunkiem Matki Bożej z Guadalupe. Na obrazie nie ma znanych barwników ani śladów pędzla. Na materiale nie znać upływu czasu, kolory nie wypłowiały, nie ma na nim śladów po przypadkowym oblaniu żrącym kwasem. Oczy Matki Bożej posiadają nadzwyczajną głębię. W źrenicy Madonny dostrzeżono niezwykle precyzyjny obraz dwunastu postaci.
Płaszcz z wizerunkiem Maryi w dniu 24 grudnia 1531 r. w uroczystej procesji biskup przeniósł ze swojej rezydencji do kaplicy wybudowanej w pobliżu wzgórza Tepeyac, spełniając tym samym życzenie Maryi. Obecnie jest to największe sanktuarium maryjne świata, gdzie przybywa co roku około 12 milionów pielgrzymów.
Matka Boża z Guadalupe - Opiekunka nienarodzonych Największym cudem Maryi była pokojowa chrystianizacja meksykańskich Indian. Czas Jej objawień był bardzo trudnym okresem ewangelizacji tych terenów. Do czasu inwazji konkwistadorów Aztekowie oddawali cześć Słońcu i różnym bóstwom, pośród nich Quetzalcoatlowi w postaci pierzastego węża. Wierzyli, że trzeba ich karmić krwią i sercami ludzkich ofiar. Według relacji Maryja miała poprosić Juana Diego w jego ojczystym języku nahuatl, aby nazwać Jej wizerunek "święta Maryja z Guadalupe". Przypuszcza się, że "Guadalupe" jest przekręconym przez Hiszpanów słowem "Coatlallope", które w náhuatl znaczy "Ta, która depcze głowę węża".
Gdy rozeszła się wieść o objawieniach, o niezwykłym obrazie i o tym, że Matka Boża zdeptała głowę węża, Indianie zrozumieli, że pokonała Ona straszliwego boga Quetzalcoatla. Pokorna młoda Niewiasta przynosi w swoim łonie Boga, który stał się człowiekiem, Zbawicielem całego świata. Pod wpływem objawień oraz wymowy obrazu Aztekowie masowo zaczęli przyjmować chrześcijaństwo. W ciągu zaledwie sześciu lat po objawieniach aż osiem milionów Indian przyjęło chrzest. Dało to początek ewangelizacji całej Ameryki Łacińskiej.
3 maja 1953 roku kardynał Miranda y Gomez, ówczesny prymas Meksyku, na prośbę polskiego Episkopatu oddał Polskę w opiekę Matki Bożej z Guadalupe. Do dziś kopia obrazu z meksykańskiego sanktuarium znalazła się w ponad stu kościołach w Polsce. Polacy czczą Madonnę z Guadalupe jako Patronkę życia poczętego, ponieważ przedstawiona jest na obrazie w stanie błogosławionym.

Opracowano na podstawie materiałów "Godziny Różańcowej" z 16.12.2001


Więcej informacji:

Kliknij tutaj - książka w księgarni Gloria24.pl
Kliknij tutaj - książka w księgarni tolle.pl
Kliknij tutaj - płyta CD Audio / MP3, audiobook
Kliknij tutaj - strona w Internecie

Jan Paweł II
Niech kontynent nadziei
będzie także kontynentem życia
Guadalupe, 23 stycznia 1999 r.
Benedykt XVI
Powierzam Pani z Guadalupe
całą Amerykę Łacińską i Karaiby
Anioł Pański w Leon, 25 marca 2012 r.
Franciszek
Niech Matka Boża z Guadalupe nadal towarzyszy i wspiera ludy Ameryki
Homilia, 12 grudnia 2014 r.
Franciszek
Bóg kocha nas miłością bezinteresowną
Homilia, 12 grudnia 2015 r.
Franciszek
Maryja jest ikoną ucznia
Homilia, 12 grudnia 2016 r.
Franciszek
Brońmy narody przed ideologiczną kolonizacją
Homilia, 12 grudnia 2017 r.
Franciszek
Maryja jest kobietą, matką i "Metyską"
Homilia, 12 grudnia 2019 r.
Franciszek
Przekształcajmy nasze życie w dar
Homilia, 12 grudnia 2020 r.
Franciszek
Ewangelia ukształtowała duszę Ameryki Łacińskiej
Homilia, 12 grudnia 2022 r.
Vatican News
O dwóch sanktuariach w Guadalupe
 
o. Jan Maria Sochocki OFMCap.
Guadalupe - Sanktuarium Nadziei
wiara.pl
Guadalupe: Matka Indian
wiara.pl
Wizerunek Matki Bożej z Guadalupe
Marcin Jakimowicz
Krew za krew
Adam Skreczko
Matka Boża z Guadalupe
Leszek Śliwa
Ona zdobyła Amerykę
KAI
Dzień Matki Bożej z Guadalupe
Radio Watykańskie
Meksyk: Święto Matki Bożej z Guadalupe
Alicja Rafalska
U Pani z Guadalupe
KAI
Meksyk: Cud w sanktuarium maryjnym w Guadalupe?
KAI
Już prawie pięć wieków
Alina Girjatowicz
Sanktuarium Matki Bożej z Gwadelupy
ks. Paweł Rozpiątkowski
Królowa Ameryk
 
Konstanty Osiński
Autoportret z Guadalupe

Autor przedstawia niezwykłą historię obrazu "nie malowanego ludzką ręką". Ukazuje szerokie tło historyczne wydarzeń związanych z objawieniami Matki Bożej w Guadalupe i okoliczności towarzyszące samemu wydarzeniu. Z niezwykłą wnikliwością przypatruje się samemu obrazowi, odkrywając "zaszyfrowane" w nim tajemnice.
Wincenty Łaszewski
Tajemnica Guadalupe

Wizerunek z Guadalupe zawsze budził emocje. W oczach Indian był azteckim kodeksem; jego lektura doprowadziła do przyjęcia chrześcijaństwa przez całą rdzenną populację Meksyku. Jednocześnie ten sam obraz niósł dla Hiszpanów zupełnie inne przesłanie... Potem zaczął się korowód spektakularnych cudów, a kolejne badania obrazu zdumiewały wynikami. Wszystko było tu zagadkowe. Jakby w wizerunek namacalnie wpisała się nadprzyrodzoność. Ale dopiero dziś badania obrazu z Guadalupe zapierają dech w piersiach. Nauka odkrywa w nim rzeczy niewytłumaczalne i niemożliwe, a cuda, rejestrowane przez współczesną technikę, nawracają tłumy...
Santiago Parra
Guadalupe. Cudowny obraz (książka + dvd)

Kameralny, zrealizowany skromnymi środkami film to znakomite, pełne szczerości i prostoty dzieło zrealizowany w 475. rocznicę objawień w Guadalupe. Film rozgrywa się w dwóch płaszczyznach czasowych. Prolog przenosi nas do 1531 roku, kiedy nawrócony niedawno Juan Diego zmierza do kościoła. Następnie przenosimy się do czasów nam współczesnych. Oba wątki, historyczny i współczesny, opowiadane równolegle, momentami się splatają, a cud objawień stanie się najważniejszym elementem, który zdecyduje o losach bohaterów filmu.

Ostatnia aktualizacja: 10.12.2023


Ponadto dziś także w Martyrologium:
W Egipcie - świętych męczennic Dionizji, Ammonarii i Merkurii. Ich okrutne męki i śmierć w czasie prześladowania Decjusza opisał Dionizy Aleksandryjski, a jego list zachował się w Historii kościelnej Euzebiusza z Cezarei.

oraz:

bł. Bartola (+ 1300); świętych męczenników Epimacha i Aleksandra (+ 250); bł. Konrada z Offidy, zakonnika (+ 1306); świętych męczenników Maksencjusza, Konstancjusza i Justyna (+ III/IV w.); św. Synezjusza, męczennika (+ 275)

Wyślij do nas maila
STRONA GŁÓWNA
TEKSTY ILG | OWLG | LITURGIA HORARUM | KALENDARZ LITURGICZNY | DODATEK | INDEKSY | POMOC
CZYTELNIA

 Teksty Liturgii Godzin:
© Copyright by Konferencja Episkopatu Polski i Wydawnictwo Pallottinum

Opracowanie i edycja - © Copyright by ILG