Psalm 142
Bóg ucieczką w cierpieniu
Bóg ucieczką w cierpieniu
Wszystko to dokonało się w Panu podczas Jego Męki (św. Hilary)
Głośno wołam do Pana, *
głośno Pana błagam.
Żal mój przed Nim wylewam, *
wyjawiam przed Nim swą udrękę.
Gdy duch mój we mnie omdlewa, *
Ty znasz moją drogę.
Na ścieżce, po której kroczę, *
ukryli na mnie sidło.
Oglądam się w prawo i patrzę, *
lecz nikt się nie troszczy o mnie.
Nie ma dla mnie ucieczki, *
nie ma nikogo, kto by dbał o me życie.
Do Ciebie wołam, Panie, †
mówię: "Tyś moją ucieczką, *
działem moim w krainie żyjących.
Usłysz moje wołanie, *
bo jestem bardzo słaby.
Wybaw mnie od prześladowców, *
gdyż są ode mnie mocniejsi.
Wyprowadź mnie z więzienia, *
bym dziękował Twojemu imieniu.
Otoczą mnie sprawiedliwi, *
gdy dobroć mi okażesz".
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
| Tekst: | Ps 142 |
| Tytuł: | Bóg ucieczką w cierpieniu |
| Incipit: | Głośno wołam do Pana | Strony: | LG tom I, wydanie I (Pallottinum 1982), s. 590 LG tom I, wydanie II (Pallottinum 2006), s. 590 LG tom II (Pallottinum 1984), s. 841 LG tom III (Pallottinum 1987), s. 561 LG tom IV (Pallottinum 1988), s. 517 LG tom dodatkowy (tzw. wakacyjny; Pallottinum 2002), s. 573 LG, wydanie skrócone (Pallottinum 1991), s. 719 |