Internetowa Liturgia Godzin


Z pism ascetycznych św. Anieli z Foligno


Chrystus odkupił nas przez życie ubogie

Na drodze ubóstwa upadł pierwszy człowiek i na drodze ubóstwa podniósł nas drugi człowiek, Chrystus, Bóg-Człowiek. Zgubne jest to ubóstwo, które jest złączone z nieznajomością jego wartości. Adam upadł na skutek tej nieznajomości. I wszyscy ludzie, którzy upadają lub w przyszłości upadną, upadają na skutek owej nieznajomości. Dlatego zaistniała potrzeba, abyśmy jako dzieci Boże zostali podniesieni i abyśmy powstali z upadku przez przeciwne ubóstwo.
Przykład takiego ubóstwa daje nam Bóg-Człowiek Jezus Chrystus. Tenże Bóg-Człowiek Jezus Chrystus podniósł nas i odkupił przez ubóstwo. Było to zaiste ubóstwo niewypowiedziane, skoro ukrył tak wielką swoją potęgę i całe swoje dostojeństwo. Dopuścił bowiem, aby Mu bluźniono. aby Go lekceważono, aby Nim gardzono. Pozwolił się pojmać, wodzić, biczować i ukrzyżować. Zawsze zachowywał się jak człowiek bezsilny. Takie ubóstwo jest przykładem dla naszego życia. Z takiego ubóstwa winniśmy czerpać wzór. Nie w tym znaczeniu, jakobyśmy mieli ukrywać potęgę, której nie posiadamy, lecz przeciwnie, wielką naszą niemoc trzeba nam z konieczności ukazywać i dostrzegać.
Również chwalebna Dziewica, Najświętsza Matka Boga daje nam wzór takiego ubóstwa. Ona poucza nas o tym bardzo wymownie, kiedy w odpowiedzi na wtajemniczenie Ją w zbawcze plany, uważając się za uczestniczkę naszej skażonej natury, nazywa siebie bardzo skromnie, mówiąc: "Oto ja służebnica Pańska". Było to najskromniejsze określenie. Takie ubóstwo jest bardzo miłe Bogu.
Doskonały przykład takiego ubóstwa dał nam chwalebny nasz Ojciec, święty Franciszek. Trudno wprost wypowiedzieć, jak jaśniał tą cnotą. Jej światłość do tego stopnia go napełniała, a nawet przepełniała, że życie swoje uczynił przez to znamienne i wzorcowe dla nas. Nie mogę dostrzec innego świętego, który by mi lepiej ukazał drogę "księgi życia", czyli przykład życia Boga-Człowieka Jezusa Chrystusa. Nie widzę również nikogo, który by do Niego tak bardzo przylgnął. Franciszek tak bardzo przylgnął do Chrystusa, że nigdy nie oderwał od Niego oczu swej duszy. Ujawniło się to również w ciele. A ponieważ przylgnął do Niego w zupełności, w pełni też został obdarzony najwyższą mądrością, którą napełnił i napełnia cały świat.



Autor: bł. Aniela z Foligno, dziewica
Tytuł: Pisma ascetyczne
Temat: Chrystus odkupił nas przez życie ubogie
Dział LG: Teksty własne - Kwiecień
Obchód: 28.04. - bł. Luchezjusza z Poggibonsi (OFM)
Strony: Teksty własne Zakonów Franciszkańskich w Polsce - tom II, s. 18


© Copyright by Konferencja Episkopatu Polski i Wydawnictwo Pallottinum