Internetowa Liturgia Godzin


Z Konstytucji dogmatycznej o Kościele Lumen gentium Soboru Watykańskiego II
(nr 9)

Kościół jest widzialnym sakramentem zbawiennej jedności

"Oto dni nadchodzą, mówi Pan, a zawrę z domem izraelskim i z domem judzkim przymierze nowe... Umieszczę swe Prawo w głębi ich jestestwa i wypiszę na ich sercu. Będę ich Bogiem, oni zaś będą Mi ludem... Wszyscy bowiem od najmniejszego do największego poznają Mnie". Chrystus ustanowił to nowe przymierze, a mianowicie nowy testament we krwi swojej, powołując spośród Żydów i pogan lud, który nie wedle ciała, lecz dzięki Duchowi zróść się miał w jedno i być nowym ludem Bożym.
Albowiem wierzący w Chrystusa, odrodzeni nie z nasienia skazitelnego, lecz z nieskazitelnego przez słowo Boga żywego, nie z ciała, lecz z wody i Ducha Świętego, ustanawiani są w końcu "rodzajem wybranym, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem nabytym... co niegdyś nie był ludem, teraz zaś jest ludem Bożym". Lud ów mesjaniczny ma za głowę Chrystusa, "który został wydany za nasze grzechy i zmartwychwstał dla naszego usprawiedliwienia", a teraz, posiadłszy imię, które jest ponad wszelkie imię, chwalebnie panuje w niebie. Udziałem tego ludu stała się godność i wolność synów Bożych, w których sercach Duch Święty mieszka jak w świątyni. Prawem jego stało się przykazanie nowe miłowania, jak Chrystus nas umiłował. Celem jego wreszcie - królestwo Boże, zapoczątkowane na ziemi przez samego Boga i mające się dalej rozszerzać, aż na końcu wieków dopełnione zostanie również przez Boga, gdy objawi się Chrystus, życie nasze, a "samo stworzenie zostanie wyzwolone z niewoli zepsucia, by uczestniczyć w wolności i chwale dzieci Bożych".
Toteż ów lud mesjaniczny, choć nie obejmuje aktualnie wszystkich ludzi, a nieraz nawet okazuje się małą trzódką, jest przecież potężnym zalążkiem jedności, nadziei i zbawienia dla całego rodzaju ludzkiego. Ustanowiony przez Chrystusa dla wspólnoty życia, miłości i prawdy, używany jest również przez Niego za narzędzie zbawienia wszystkich i posłany jest do całego świata jako światłość świata oraz sól ziemi.
A jak Izrael wedle ciała, wędrujący przez pustynię, nazwany już jest Kościołem Bożym, tak nowy Izrael, który żyjąc w doczesności, szuka przyszłego i trwałego miasta, również nazywa się Kościołem Chrystusowym, jako że Chrystus nabył go za cenę swojej krwi, napełnił go swoim Duchem i wyposażył w stosowne środki widzialnego i społecznego zjednoczenia. Bóg powołał zgromadzenie tych, co z wiarą spoglądają na Jezusa, sprawcę zbawienia i źródło pokoju oraz jedności, i ustanowił Kościołem, aby ten Kościół był dla wszystkich razem i dla każdego z osobna widzialnym sakramentem owej zbawczej jedności.



Autor: Sobór Watykański II
Tytuł: Konstytucja dogmatyczna o Kościele Lumen gentium
Źródło: nr 9
Temat: Kościół jest widzialnym sakramentem zbawiennej jedności
Dział LG: Teksty okresowe - Wielki Post
Obchód: czwartek V tygodnia Wielkiego Postu
Strony: LG tom II (Pallottinum 1984), s. 298
Monastyczna LG tom II, s. 299


© Copyright by Konferencja Episkopatu Polski i Wydawnictwo Pallottinum