Localisation:


Menu:
Internetowa Liturgia Godzin

Feria V post Ss.mam Trinitatem
SANCTISSIMI CORPORIS ET SANGUINIS CHRISTI
SOLLEMNITAS

Officium lectionis



V. Deus, in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc et semper,
et in sæcula sæculórum. Amen. Allelúia.

Omnia supra dicta omittuntur, quando Invitatorium immediate præcedit.


Sacris sollémniis iuncta sint gáudia,
et ex præcórdiis sonent præcónia;
recédant vétera, nova sint ómnia,
corda, voces et ópera.

Noctis recólitur cena novíssima,
qua Christus créditur agnum et ázyma
dedísse frátribus iuxta legítima
priscis indúlta pátribus.

Dedit fragílibus córporis férculum,
dedit et trístibus sánguinis póculum,
dicens: "Accípite quod trado vásculum;
omnes ex eo bíbite".

Sic sacrifícium istud instítuit,
cuius offícium commítti vóluit
solis presbýteris, quibus sic cóngruit,
ut sumant et dent céteris.

Panis angélicus fit panis hóminum;
dat panis cælicus figúris términum.
O res mirábilis: mandúcat Dóminum
servus pauper et húmilis.

Te, trina Déitas únaque, póscimus;
sic nos tu vísitas sicut te cólimus:
per tuas sémitas duc nos quo téndimus
ad lucem quam inhábitas. Amen.


Ant. 1 Dícite invitátis: Ecce prándium meum parávi, veníte ad núptias, allelúia.

Psalmus 22
Pastor bonus
Agnus pascet illos et deducet eos ad vitæ fontes aquarum (Ap 7, 17)

Dóminus pascit me, et nihil mihi déerit: *
in páscuis viréntibus me collocávit,
super aquas quiétis edúxit me, *
ánimam meam refécit.
Dedúxit me super sémitas iustítiæ *
propter nomen suum.
Nam et si ambulávero in valle umbræ mortis, non timébo mala, *
quóniam tu mecum es.
Virga tua et báculus tuus *
ipsa me consoláta sunt.
Parásti in conspéctu meo mensam *
advérsus eos qui tríbulant me;
impinguásti in óleo caput meum, *
et calix meus redúndat.
Etenim benígnitas et misericórdia subsequéntur me *
ómnibus diébus vitæ meæ,
et inhabitábo in domo Dómini *
in longitúdinem diérum.
Glória Patri, et Fílio, *
et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc et semper, *
et in sæcula sæculórum. Amen.

Ant. Dícite invitátis: Ecce prándium meum parávi, veníte ad núptias, allelúia.

Ant. 2 Si quis sitit, véniat ad me et bibat fontem ætérnum.

Psalmus 41
Desiderium Domini et templi eius
Qui sitit, veniat; et qui vult, accipiat aquam vitæ (Ap 22, 17)

Quemádmodum desíderat cervus ad fontes aquárum, *
ita desíderat ánima mea ad te, Deus.
Sitívit ánima mea ad Deum, Deum vivum: *
quando véniam et apparébo ante fáciem Dei?
Fuérunt mihi lácrimæ meæ panis die ac nocte, *
dum dícitur mihi cotídie: "Ubi est Deus tuus?"
Hæc recordátus sum et effúdi in me ánimam meam; *
quóniam transíbam in locum tabernáculi admirábilis usque ad domum Dei,
in voce exsultatiónis et confessiónis, *
multitúdinis festa celebrántis.
Quare tristis es, ánima mea, *
et quare conturbáris in me?
Spera in Deo, quóniam adhuc confitébor illi, *
salutáre vultus mei et Deus meus.
In meípso ánima mea contristáta est; †
proptérea memor ero tui *
de terra Iordánis et Hermóniim, de monte Módico.
Abýssus abýssum ínvocat in voce cataractárum tuárum; *
omnes gúrgites tui et fluctus tui super me transiérunt.
In die mandávit Dóminus misericórdiam suam, †
et nocte cánticum eius apud me est: *
orátio ad Deum vitæ meæ.
Dicam Deo: "Suscéptor meus es; †
quare oblítus es mei? *
et quare contristátus incédo, dum afflígit me inimícus?"
Dum confringúntur ossa mea, †
exprobravérunt mihi qui tríbulant me, *
dum dicunt mihi cotídie: "Ubi est Deus tuus?"
Quare tristis es, ánima mea, *
et quare conturbáris in me?
Spera in Deo, quóniam adhuc confitébor illi, *
salutáre vultus mei et Deus meus.
Glória Patri, et Fílio, *
et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc et semper, *
et in sæcula sæculórum. Amen.

Ant. Si quis sitit, véniat ad me et bibat fontem ætérnum.

Ant. 3 Cibávit nos Dóminus ex ádipe fruménti, et de petra melle saturávit nos.

Psalmus 80
Sollemnis renovatio fœderis
Videte, ne forte sit in aliquo vestrum cor malum incredulitatis (Hebr 3, 12)

Exsultáte Deo adiutóri nostro, *
iubiláte Deo Iacob.
Súmite psalmum et date týmpanum, *
psaltérium iucúndum cum cíthara.
Bucináte in neoménia tuba, *
in die plenæ lunæ, in sollemnitáte nostra.
Quia præcéptum in Israel est, *
et iudícium Deo Iacob.
Testimónium in Ioseph pósuit illud, †
cum exíret de terra Ægýpti; *
sermónem quem non nóveram, audívi.
Divérti ab onéribus dorsum eius, *
manus eius a cóphino recessérunt.
In tribulatióne invocásti me et liberávi te, †
exaudívi te in abscóndito tempestátis, *
probávi te apud aquam Meríba.
Audi, pópulus meus, et contestábor te, *
Israel, útinam áudias me.
Non erit in te deus aliénus *
neque adorábis deum extráneum.
Ego enim sum Dóminus Deus tuus, †
qui edúxi te de terra Ægýpti; *
diláta os tuum, et implébo illud.
Et non audívit pópulus meus vocem meam, *
et Israel non inténdit mihi.
Et dimísi eos secúndum durítiam cordis eórum, *
ibunt in adinventiónibus suis.
Si pópulus meus audísset me, *
Israel si in viis meis ambulásset,
in brevi inimícos eórum humiliássem, *
et super tribulántes eos misíssem manum meam.
Inimíci Dómini blandiréntur ei, *
et esset sors eórum in sæcula;
et cibárem eos ex ádipe fruménti, *
et de petra melle saturárem eos.
Glória Patri, et Fílio, *
et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc et semper, *
et in sæcula sæculórum. Amen.

Ant. Cibávit nos Dóminus ex ádipe fruménti, et de petra melle saturávit nos.

V. Sapiéntia ædificávit sibi domum, allelúia.
R. Míscuit vinum et pósuit mensam, allelúia.



De libro Exodi
24, 1-11

Viderunt Deum, et comederunt ac biberunt

In diébus illis: Dixit Dóminus Móysi: "Ascénde ad Dóminum, tu et Aaron, Nadab et Abíu, et septuagínta senes ex Israel; et adorábitis procul. Solúsque Móyses ascéndet ad Dóminum, et illi non appropinquábunt, nec pópulus ascéndet cum eo".
Venit ergo Móyses, et narrávit plebi ómnia verba Dómini atque iudícia; respondítque omnis pópulus una voce: "Omnia verba Dómini quæ locútus est faciémus". Scripsit autem Móyses univérsos sermónes Dómini; et mane consúrgens, ædificávit altáre ad radíces montis, et duódecim títulos per duódecim tribus Israel. Misítque íuvenes de fíliis Israel, et obtulérunt holocáusta; immolaverúntque víctimas pacíficas Dómino, vítulos.
Tulit ítaque Móyses dimídiam partem sánguinis, et misit in cratéras; partem autem resíduam fudit super altáre. Assuménsque volúmen fœderis, legit, audiénte pópulo; qui dixérunt: "Omnia quæ locútus est Dóminus faciémus, et érimus obœdiéntes". Ille vero sumptum sánguinem respérsit in pópulum, et ait: "Hic est sanguis fœderis quod pépigit Dóminus vobíscum super cunctis sermónibus his".
Ascenderúntque Móyses et Aaron, Nadab et Abíu, et septuagínta de senióribus Israel; et vidérunt Deum Israel, et sub pédibus eius quasi opus lápidis sapphiríni, et quasi cælum cum serénum est. Nec super eos qui procul recésserant de fíliis Israel misit manum suam; viderúntque Deum, et comedérunt ac bibérunt.


Io 6, 48. 49. 50. 51. 52

R. Ego sum panis vitæ: patres vestri manducavérunt manna in desérto et mórtui sunt; * Hic est panis de cælo descéndens, ut si quis ex ipso mandúcet, non moriátur.
V. Ego sum panis vivus, qui de cælo descéndi: si quis manducáverit ex hoc pane, vivet in ætérnum. R.Hic est panis de cælo descéndens, ut si quis ex ipso mandúcet, non moriátur.



Ex Opéribus sancti Thomæ Aquinátis presbýteri
(Opusculum 57, in festo Corporis Christi, lect. 1-4)

O pretiosum et admirandum convivium!

Unigénitus Dei Fílius, suæ divinitátis volens nos esse partícipes, natúram nostram assúmpsit, ut hómines deos fáceret factus homo.
Et hoc ínsuper, quod de nostro assúmpsit, totum nobis cóntulit ad salútem. Corpus namque suum pro nostra reconciliatióne in ara crucis hóstiam óbtulit Deo Patri, sánguinem suum fudit in prétium simul et lavácrum; ut redémpti a miserábili servitúte, a peccátis ómnibus mundarémur.
Ut autem tanti benefícii iugis in nobis manéret memória, corpus suum in cibum, et sánguinem suum in potum, sub spécie panis et vini suméndum fidélibus derelíquit.
O pretiósum et admirándum convívium, salutíferum et omni suavitáte replétum! Quid enim hoc convívio pretiósius esse potest? in quo non carnes vitulórum et hircórum, ut olim in lege, sed nobis Christus suméndus propónitur verus Deus. Quid hoc sacraménto mirabílius?
Nullum étiam sacraméntum est isto salúbrius, quo purgántur peccáta, virtútes augéntur, et mens ómnium spiritálium charísmatum abundántia impinguátur.
Offértur in Ecclésia pro vivis et mórtuis, ut ómnibus prosit, quod est pro salúte ómnium institútum.
Suavitátem dénique huius sacraménti nullus exprímere súfficit, per quod spiritális dulcédo in suo fonte gustátur; et recólitur memória illíus, quam in sua passióne Christus monstrávit, excellentíssimæ caritátis.
Unde, ut árctius huius caritátis imménsitas fidélium córdibus infigerétur, in última cena, quando, Pascha cum discípulis celebráto, transitúrus erat de hoc mundo ad Patrem, hoc sacraméntum instítuit, tamquam passiónis suæ memoriále perénne, figurárum véterum impletívum, miraculórum ab ipso factórum máximum, et de sua contristátis abséntia solácium singuláre relíquit.



R. Hoc agnóscite in pane, quod pepéndit in cruce; hoc in cálice, quod manávit ex látere. Accípite ítaque et édite corpus Christi; accípite et potáte sánguinem Christi. * Iam ipsi facti membra Christi.
V. Ne dissolvámini, manducáte vínculum vestrum; ne vobis viles videámini, bíbite prétium vestrum. R. Iam ipsi facti membra Christi.



Te Deum laudámus: *
te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem, *
omnis terra venerátur.
Tibi omnes ángeli, *
tibi cæli et univérsæ potestátes:
tibi chérubim et séraphim *
incessábili voce proclámant:
Sanctus, Sanctus, Sanctus *
Dóminus Deus Sábaoth.
Pleni sunt cæli et terra *
maiestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus *
Apostolórum chorus,
te prophetárum *
laudábilis númerus,
te mártyrum candidátus *
laudat exércitus.
Te per orbem terrárum *
sancta confitétur Ecclésia,
Patrem *
imménsæ maiestátis;
venerándum tuum verum *
et únicum Fílium;
Sanctum quoque *
Paráclitum Spíritum.
Tu rex glóriæ, *
Christe.
Tu Patris *
sempitérnus es Fílius.
Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem, *
non horruísti Vírginis úterum.
Tu, devícto mortis acúleo, *
aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, *
in glória Patris.
Iudex créderis *
esse ventúrus.
Te ergo quæsumus, tuis fámulis súbveni, *
quos pretióso sánguine redemísti.
Ætérna fac cum sanctis tuis *
in glória numerári.

Hæc ultima pars hymni ad libitum omitti potest:

Salvum fac pópulum tuum, Dómine, *
et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, *
et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies *
benedícimus te;
et laudámus nomen tuum in sæculum, *
et in sæculum sæculi.
Dignáre, Dómine, die isto *
sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, *
miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, *
quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: *
non confúndar in ætérnum.



Orémus. Deus, qui nobis sub sacraménto mirábili passiónis tuæ memóriam reliquísti, tríbue, quæsumus, ita nos córporis et sánguinis tui sacra mystéria venerári, ut redemptiónis tuæ fructum in nobis iúgiter sentiámus. Qui vivis et regnas cum Deo Patre in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sæcula sæculórum. Amen.


Saltem in celebratione communi, additur acclamatio:

V. Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.



 Based on LITURGIA HORARUM IUXTA RITUM ROMANUM (editio typica)