Garść informacji:

Agnieszka urodziła się w roku 1268, w miasteczku Gracciano we Włoszech. Pochodziła z bogatej rodziny Segni. W wieku 9 lat wstąpiła do klasztoru w Montepulciano, a mając 15 lat, za pozwoleniem papieża, ale wbrew własnej woli, została przełożoną mniszek klasztoru w Procena (Viterbo), którego budowę już wcześniej czynnie wspierała. Po 22 latach powróciła do Montepulciano na prośbę mieszkańców miasteczka. Zamieszkała w na nowo ufundowanym wówczas przez siebie (w roku 1306) klasztorze, który żył według reguły św. Augustyna. Po kilku latach przeszedł on całkowicie i zupełnie pod kierownictwo Zakonu Kaznodziejskiego, ponieważ Agnieszka pragnęła dążyć do doskonałości ewangelicznej zgodnie ze sposobem życia św. Dominika.
Wielkim uczuciem miłości otaczała Dzieciątko Jezus oraz Dziewicę Maryję. Umocniona darami Ducha Świętego, stała się jasną lampą modlitwy i miłości, a dzięki swojemu męstwu oraz autorytetowi podtrzymywała ducha obywateli w dążeniu do jedności i pokoju. Zmarła 20 kwietnia 1317 roku. Św. Katarzyna Sieneńska, która w trzydzieści lat po jej śmierci pielgrzymowała do grobu Agnieszki, uznała ją za godną miana chwalebnej matki oraz naśladowania jako przykładu nauki i prawdziwej pokory. Do grona świętych dziewic zaliczył ją papież Benedykt XIII 10 grudnia 1726 roku.